مزایای استفاده از هیتر تابشی

سیستم‌های گرمایش تابشی گرما را مستقیماً به کف یا پانل‌های دیوار یا سقف خانه می‌رسانند. این سیستم ها تا حد زیادی به انتقال حرارت تشعشعی وابسته هستند - انتقال گرما به طور مستقیم از سطح داغ به افراد و اشیاء موجود در اتاق از طریق تابش مادون قرمز. گرمایش تابشی اثری است که از گرمای یک عنصر داغ اجاق گاز از سراسر اتاق احساس می کنید. هنگامی که گرمایش تابشی در کف قرار می گیرد، اغلب به آن گرمایش از کف تابشی یا به سادگی گرمایش از کف می گویند.

هیتر تابشی تعدادی مزیت دارد. کارآمدتر از گرمایش قرنیز است و معمولاً کارآمدتر از گرمایش با هوای اجباری است زیرا تلفات مجرای را از بین می برد. افراد مبتلا به آلرژی اغلب گرمای تابشی را ترجیح می دهند زیرا مانند سیستم های هوای اجباری آلرژن ها را پخش نمی کند. سیستم‌های هیدرونیک (مبتنی بر مایع) از الکتریسیته کمی استفاده می‌کنند که این مزیت برای خانه‌های خارج از شبکه برق یا در مناطقی با قیمت‌های بالای برق است. سیستم‌های هیدرونیک می‌توانند از طیف گسترده‌ای از منابع انرژی برای گرم کردن مایع استفاده کنند، از جمله دیگ‌های استاندارد گازسوز یا نفت، دیگ‌های هیزمی، آبگرمکن‌های خورشیدی یا ترکیبی از این منابع.
علیرغم نامش، گرمایش از کف تابشی به شدت به همرفت، گردش طبیعی گرما در داخل اتاق با بالا رفتن هوای گرم شده توسط کف بستگی دارد. سیستم های گرمایش از کف تابشی تفاوت قابل توجهی با پانل های تابشی مورد استفاده در دیوارها و سقف ها دارند. به همین دلیل، بخش‌های زیر به طور جداگانه به بحث گرمای تابشی کف و پانل‌های تابشی می‌پردازند.
گرمای تابشی از کف

گرمایش تابشی
سه نوع گرمای کف تشعشعی وجود دارد - کف هوای تابشی (هوا وسیله انتقال گرما است)، کف تابشی الکتریکی و آب گرم (هیدرونیک)

طبقه های درخشان شما می توانید این انواع را با نصب بیشتر دسته بندی کنید. به مواردی که از جرم حرارتی زیاد کف دال بتنی یا بتن سبک روی یک زیرزمین چوبی استفاده می‌کنند، «تاسیسات مرطوب» نامیده می‌شوند و آن‌هایی که در آن‌ها نصاب لوله‌های کف تابشی را بین دو لایه تخته سه لا «ساندویچ» می‌کند یا لوله را متصل می‌کند. در زیر کف تمام شده یا زیر کف "تاسیسات خشک" نامیده می شود.